Δήλωση της υποψηφίου στις εκλογές της ΕΔΕ Μαριάνθης Παγουτέλη

λάβαμε και δημοσιεύουμε το ακόλουθο mail

Υπηρετώ την Ελληνική Δικαιοσύνη επί σειρά ετών θεωρώντας όπως οι περισσότεροι από εμάς ελπίζω, ότι ασκώ πρώτα και πάνω απ’ όλα λειτούργημα και ύστερα επάγγελμα.

Η απόφασή μου να δηλώσω υποψηφιότητα σ’ αυτές τις αρχαιρεσίες προκλήθηκε σχεδόν στιγμιαία και μπορώ να πω χωρίς τα περιθώρια πολλής σκέψης, όταν το βράδυ της προηγουμένης μέρας της λήξης της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων, έτυχε να διαβάσω τη  ΔΗΛΩΣΗ - κάλεσμα της κ. Βασιλικής Θάνου,  για τη δημιουργία ενός ψηφοδελτίου ουσιαστικά ενιαίου, με σκοπό να λειτουργήσουμε όλοι μαζί και προεκλογικά και μετεκλογικά.

Αυτό για μένα ήταν η αφορμή να πάρω αστραπιαία σχεδόν την απόφαση να δηλώσω την πρόθεσή μου να συμπεριληφθώ στους υποψήφιους των επικείμενων αρχαιρεσιών προκειμένου να συμβάλλω και εγώ κατά το δυνατόν στην ενωτική αυτή προσπάθεια, χωρίς ομάδες και οκτάδες. Ήταν καθαρά προσωπική μου επιλογή και απόφαση, με δική  μου πρωτοβουλία,  χωρίς να έρθω σε επαφή με κανένα άλλο υποψήφιο παλιό ή νέο, ή με ομάδα υποψηφίων.

Όμως μετά λύπης μου διαπίστωσα ότι τελικά η ομαδοποίηση των υποψηφίων δεν αποφεύχθηκε και έτσι αν δεν κάνω λάθος ήδη έχουν δημιουργηθεί τρεις ομάδες υποψηφίων.  Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η δική μου υποψηφιότητα  να μείνει μετέωρη και εκτός των παραπάνω ομάδων. Παρ’ όλα αυτά δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανεξάρτητο των υπολοίπων συνυποψηφίων μου, αντίθετα στο πρόσωπο όλων μαζί και ξεχωριστά για τον καθένα εγώ δεν βλέπω ομάδες ούτε οκτάδες ή τετράδες αλλά βλέπω συναδέλφους άξιους  και ικανούς, από τους οποίους  τους περισσότερους γνωρίζω και εκτιμώ και που δεν μπορώ να αγνοήσω τον μέχρι τώρα αγώνα τους από τα «μετερίζια» της Ένωσής μας για το καλύτερο όπως ο καθένας τους το αντιλαμβανόταν του κλάδου μας.

Δηλώνω λοιπόν ότι αν οι συνάδελφοι με τιμήσετε με την ψήφο σας θα τείνω χέρι ενότητας και θα υιοθετήσω και θα αγωνιστώ με τόλμη και χωρίς καμία έκπτωση για κάθε πρόταση που θα με βρίσκει σύμφωνη, ανεξάρτητα από ποιόν εκπορεύεται και ποιος την προτείνει.

Συνάδελφοι οι καιροί άλλαξαν, γύρω μας γίνονται κοσμογονικές αλλαγές, τα κόμματα και οι ομάδες ξεπεράστηκαν πλέον από το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού λαού, αλλοίμονό μας αν μείνουμε αγκιστρωμένοι σε παλιές νοοτροπίες και τεχνικές. Με παλιά υλικά δεν χτίζεται το καινούριο. Δεν έχω τίποτε διαφορετικό να προτείνω απ’ ό,τι οι άλλοι συνάδελφοι συνυποψήφιοι προτείνουν. Τις ίδιες αγωνίες μοιράζομαι κι εγώ, τα ίδια διλήμματα, τους ίδιους στόχους και την ίδια σειρά ακόμη, αν θέλετε προτεραιότητας των στόχων αυτών, προτάσσοντας τα θεσμικά μας προβλήματα και στη συνέχεια τα λειτουργικά και οικονομικά μας θέματα.

Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη ο σκοπός και η ιεράρχηση των επί μέρους θεμάτων που και τα μέλη της ομάδας μειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης  στην ηλεκτρονική τους σελίδα αναφέρουν. Επίσης σύμφωνη με βρίσκει και η επιστολή – email που διάβασα στον ηλεκτρονικό τύπο της νέας ομάδας υποψηφίων με επικεφαλής τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Κωνσταντίνο Σαργιώτη. Αυτό που ιδιαίτερα μου άρεσε στις δηλώσεις τους είναι η επισήμανση ότι  "Ο ρόλος του Δικαστή σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση δεν πρέπει να είναι παθητικός και απλά διεκπεραιωτικός. Ο λαός που έχει πλέον χάσει την εμπιστοσύνη του σε ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, ψάχνει στήριγμα τούτες τις δύσκολες ημέρες και αναζητά ελπίδα στην πνευματική ηγεσία του τόπου, στην οποία ιδιαίτερη θέση έχουν οι Δικαστές". Έτσι είναι! Πραγματικά οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στον ελληνικό λαό εν ονόματι του οποίου ασκούμε την όποια κουτσουρεμένη εξουσία μας αφήνουν ...  Και θεωρώ ότι οι δικαστές περισσότερο από κάθε άλλον της πνευματικής ηγεσίας έχουν χρέος να προστατέψουν τον πολίτη ελέγχοντας κατά το συνταγματικό τους ρόλο τις δύο άλλες εξουσίες.

Επομένως συνάδελφοι οι στόχοι είναι ίδιοι, ο προορισμός είναι κοινός στον αγώνα μας αυτό, ως δικαστών, ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε για να φθάσουμε στον προορισμό μας είναι το ζητούμενο. Το δρόμο αυτό ακόμη κι αν δεν τον γνωρίζουμε εκ των προτέρων θα τον χαράξουμε βαδίζοντας ενωμένοι με τόλμη και αποφασιστικότητα και με βάση τις παρακάτω κατευθυντήριες γραμμές και αξίες που κατά την άποψή μου, πρέπει πάντα να έχουμε ως γνώμονα και οδηγό μας:

Α) Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Δημοκρατία στηρίζεται στη διάκριση των εξουσιών που όλες πηγάζουν από το λαό.

Β) Χωρίς δικαιοσύνη, δημοκρατία δεν υπάρχει και δεν νομίζω ότι σήμερα έχει κανείς μας την ψευδαίσθηση ότι παρά τις όποιες πιθανόν δικές μας φιλότιμες προσπάθειες, υπάρχει δικαιοσύνη για το λαό. Ας μη γελιόμαστε! Ούτε και για μας υπάρχει δικαιοσύνη! Άρα και η δημοκρατία πλέον είναι υπό συζήτηση, αφού ο κύριος και βασικός πυλώνας της, που είναι η δικαιοσύνη έχει πλήρως καταρρεύσει. Η ευθύνη βαρύνει την πολιτεία κυρίως όμως κι εμείς δεν είμαστε άμοιροι αυτής κι ας μη χαϊδεύουμε τους εαυτούς μας.

Γ) Ο δικαστής εκτός από έντιμος, πρέπει να είναι και τολμηρός και να αποδεικνύει καθημερινά την τόλμη και την επάρκειά του. Δεν επιτρέπονται δικαστές αδιάφοροι, δειλοί και ανεπαρκείς… Δεν επιτρέπονται δικαστές που ξεχνούν ότι την όποια εξουσία έχουν την έχουν από τον Ελληνικό λαό, αυτός μας την έχει παραχωρήσει και εν ονόματι αυτού πρέπει να την ασκούμε ουσιαστικά και όχι τυπικά.

Δ) Επομένως χωρίς αγκυλώσεις του παρελθόντος, απομυθοποιώντας την σοβαροφάνεια και επιδιώκοντας τη σοβαρότητα, την αποφασιστικότητα  και τη σταθερότητα στις απόψεις μας και στη συμπεριφορά μας, μπορούμε να ξαναχτίσουμε τον πυλώνα αυτό της δημοκρατίας μας που λέγεται Δικαιοσύνη, από την αρχή χωρίς εκπτώσεις και χωρίς να χαριστούμε σε κανένα που ονειρεύεται την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατικής και συντεταγμένης πολιτείας.

Ε) Δεν παρακαλάμε τις άλλες εξουσίες να ικανοποιήσουν τα αιτήματά μας, απαιτούμε και ελέγχουμε τις άλλες δύο εξουσίες για την τήρηση του συντάγματος και των διεθνών και εσωτερικών νόμων όχι μόνον για μας αλλά και για κάθε πολίτη αυτής της επικράτειας.

Τότε μόνο θα μπορούμε να βαδίσουμε σταθερά προς τους στόχους μας που δεν είναι ανεξάρτητοι από τους στόχους όλου του δοκιμαζόμενου Ελληνικού λαού σήμερα. Και μόνον έτσι θα βάλουμε τα θεμέλια για την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης του πολίτη προς εμάς. Μόνον έτσι θα επανακτήσουμε το σεβασμό του και μαζί του θα πορευτούμε για την εγκαθίδρυση μιας αληθινά ανεξάρτητης και ισχυρής δικαιοσύνης. Ας μη ξεχνάμε ότι τα «άτομα υπακούουν στους δυνατούς αλλά σέβονται μόνο τους δίκαιους» όπως είπε και ο Ρεϊμόν Αρόν και εμείς έχουμε ανάγκη το σεβασμό του Έλληνα πολίτη για να συνεχίσουμε να επιτελούμε το συνταγματικό μας ρόλο.

Συνάδελφοι αναλογιστείτε ότι «ανάμεσα στους ανθρώπους σπάνια βρίσκει κανείς την ανδρεία και τη φρόνηση, απ’ όλα δε τα αγαθά το πιο σπάνιο είναι η δικαιοσύνη». Αυτό μας λέει από τα βάθη της ελληνικής αρχαιότητας ο Πλούταρχος αυτό διαπιστώνουμε δυστυχώς ακόμη σήμερα όλοι εμείς μετά από την όποια διαδρομή μας σ’ αυτό το μετερίζι που ταχθήκαμε να υπηρετήσουμε αλλά και όλος ο κόσμος που ελπίζει σε μας.

Ας σταθούμε στο ύψος μας λοιπόν ενωτικά και τολμηρά για να αγγίξουμε αυτό το αγαθό που λέγεται δικαιοσύνη και να το απονείμουμε σωστά στον Ελληνικό λαό! Γιατί από αυτόν πηγάζει και σ’ αυτόν ανήκει!

Μαριάνθη Παγουτέλη
ΕΦΕΤΗΣ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ.