Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Για την Επιθεώρηση των Δικαστικών Λειτουργών[1]



Χριστόφορος Κοσμίδης, αρεοπαγίτης
Προδιάθεση
            Πριν από αρκετά χρόνια, όταν κάποιος συνεργάτης μετέφερε στη Διεύθυνση της ΕΣΔι[2] την ιδέα ενός γάλλου συναδέλφου[3], να διοργανώσουμε ένα ελληνογαλλικό συνέδριο για ζητήματα Επιθεώρησης, εισέπραξε την απάντηση ότι «τα ζητήματα της Επιθεώρησης δεν έχουν καμιά σχέση με το εκπαιδευτικό έργο της Σχολής». Και, επειδή ο συνεργάτης ήταν λίγο επίμονος, βρέθηκε ο ίδιος εκτός Σχολής. Βλέπετε, όμως, ότι οι καιροί αλλάζουν. Ή, μάλλον, ότι τα πράγματα ωριμάζουν!
            Υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει ένα βασικό ερώτημα: «Πόσο αποτελεσματική είναι η λειτουργία της δικαιοσύνης μέσα σ’ ένα κράτος δικαίου». Στο δικό μας χώρο, ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι παρατηρητές δίνουν την απάντηση ότι «η αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο». Τι φταίει γι’ αυτό;

            Έχουμε συνηθίσει, όταν αναζητούμε ευθύνες για δυσλειτουργίες γενικής φύσεως, να αποφαινόμαστε, με ευκολία, ότι «φταίει η Πολιτεία, που δεν δημιουργεί τις αναγκαίες υποδομές, για ένα καλύτερο αποτέλεσμα». «Πολιτεία», όμως, είμαστε όλοι, όσοι διαχειριζόμαστε ένα μικρό ή μεγαλύτερο κομμάτι ευθύνης για τα κοινά και, με τον τρόπο αυτό, συμβάλλουμε, λίγο ή πολύ, στη λειτουργία του πολιτεύματος: από τον κάθε υπουργό μέχρι τον τελευταίο ψηφοφόρο.
            Η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστές[4]. Κατά συνέπεια, άσχετα προς την επάρκεια ή την ανεπάρκεια των υποδομών, οι δικαστές δεν μπορούμε να αποποιηθούμε το μερίδιο της ευθύνης για τη μικρή αποτελεσματικότητα της τρίτης Λειτουργίας. Δεν φταίμε για όλα εμείς! Αλλά θα ήταν κοντόφθαλμο το να επιμείνουμε στο ότι φταίνε μόνο κάποιοι άλλοι. Γίνεται, έτσι, φανερό ότι, μεταξύ πλειόνων προσπαθειών, η αντικειμενική αξιολόγηση των δικαστικών λειτουργών αποτελεί μια διαδικασία πιστοποίησης, θετικής ή αρνητικής, της αποτελεσματικότητας της δικαιοσύνης. Η ευθύνη μας, σε σύνδεση με το γενικό θέμα του παρόντος προγράμματος επιμόρφωσης, έγκειται στο πώς μπορούμε να βελτιώσουμε το ισχύον σύστημα αξιολόγησης των δικαστικών λειτουργών.
            Για να βελτιώσουμε το οποιοδήποτε σύστημα, πρέπει να έχουμε εντοπίσει τις αδυναμίες του. Και, βέβαια, πρέπει να θέλουμε να το βελτιώσουμε. Διότι, εφ’ όσον μας βολεύει η τυχόν υπολειτουργία του, δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε για βελτίωση. Μια αντικειμενική αξιολόγηση, προσανατολισμένη πάντοτε στην αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης, προϋποθέτει ένα αξιόπιστο σύστημα Επιθεώρησης, το οποίο, χωρίς συναισθηματισμούς και ισοπεδωτικές πρακτικές, είναι σε θέση να προωθεί τους επαρκείς και να αποβάλλει τους ανεπαρκείς.
            Για το ζήτημα αυτό, λοιπόν, μου ανατέθηκε να διατυπώσω κάποιες σκέψεις[5], οι οποίες προήλθαν από την εμπειρία, που απέκτησα κατά το προηγούμενο δικαστικό έτος[6]. Πρόκειται για προσωπικές απόψεις, οι οποίες δεν απηχούν θέσεις ούτε της Σχολής ούτε της δικαστικής ηγεσίας. Παρά ταύτα, ίσως μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για κάποιον προβληματισμό. Για κάποιο διάλογο, από τον οποίο ενδέχεται να έρθει μια μικρή βελτίωση. Ώστε να έχουμε πιο αξιόπιστα αποτελέσματα και περισσότερη δικαιοσύνη για τους καλούς δικαστές.

Για το νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης των δικαστικών λειτουργών
            Στη διάταξη του άρθρου 87 παρ.3 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Η Επιθεώρηση των τακτικών δικαστών ενεργείται από δικαστές ανώτερου βαθμού καθώς και από τον Εισαγγελέα και τους αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου, των δε εισαγγελέων από αρεοπαγίτες και εισαγγελείς ανώτερου βαθμού, σύμφωνα με τους ορισμούς του νόμου». Η διατύπωση αυτή εμφανίζει δύο αδυναμίες. Πρώτα δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι η Επιθεώρηση αναφέρεται μόνο στους δικαστές και εισαγγελείς της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης. Ενώ από τις διατάξεις του «Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών»[7] καθίσταται σαφές ότι επιθεωρούνται και όλοι οι δικαστές της διοικητικής δικαιοσύνης[8]. Και έπειτα, δημιουργεί κάποιο πρόβλημα στους δικαστές της καθημένης δικαιοσύνης, στην έκταση που επιτρέπει την Επιθεώρησή τους και από αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου. Παρά το γεγονός ότι το πρόβλημα αυτό έχει αμβλυνθεί με τις τροποποιήσεις, που εν τω μεταξύ επήλθαν στις διατάξεις του ΚΟΔΚαΔΛ[9], νομίζουμε ότι, σε μια μελλοντική αναθεώρηση, θα ήταν σκόπιμο να μελετηθεί η αναμόρφωση του άρθρου 87 παρ.3 του Συντάγματος πάνω στην ακόλουθη βάση: «Η Επιθεώρηση των δικαστικών λειτουργών όλων των κλάδων διενεργείται από δικαστικούς λειτουργούς ανώτερου βαθμού του αυτού κλάδου, σύμφωνα με τους ορισμούς του νόμου. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δύναται να επιθεωρεί όλους τους δικαστικούς λειτουργούς της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης». Πριν από το διορισμό, η αξιολόγηση των δικαστικών λειτουργών γίνεται στο πλαίσιο της δικαστικής εκπαίδευσης, κατά τις διάφορες φάσεις αυτής και με ποικίλους τρόπους, όπως ειδικότερα προβλέπεται από τις διατάξεις του οργανικού νόμου για την ΕΣΔι[10]. Μετά το διορισμό, η αξιολόγηση γίνεται στο πλαίσιο της τακτικής, ετήσιας Επιθεώρησης, που διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 80 έως 89 του ΚΟΔΚαΔΛ.
            Αποτελεί τιμή για τη δικαιοσύνη το γεγονός ότι ο θεσμός της Επιθεώρησης διατηρήθηκε στους κόλπους της[11], ακόμη και σε εποχές που και μόνο η ιδέα της αξιολόγησης των υπηρετούντων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ήταν ενοχλητική. Παρά ταύτα, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Η Επιθεώρηση υπάρχει πάντα για τους δικαστικούς λειτουργούς, αλλά πολύ συχνά αποδεικνύεται άδικη ή αναποτελεσματική. Άδικη, σε βάρος των καλών δικαστών, όταν οι επιθεωρητές είναι ιδιαίτερα «εύκολοι» στη χρησιμοποίηση των «επάνω» χαρακτηρισμών της κλίμακας αξιολόγησης, η οποία είναι ιδιαίτερα «κοντή»[12]. Και αναποτελεσματική, με την έννοια ότι δεν κατορθώνει, έγκαιρα, να αποβάλει τους ανεπαρκείς ή προβληματικούς δικαστές, στην περιορισμένη έκταση που και αυτοί απαντώνται στο σώμα[13].

Για την επιλογή των οργάνων της Επιθεώρησης
            Το έργο του επιθεωρητή είναι ουσιαστικό, υπεύθυνο και βαρύ. Κάνουν λάθος, όσοι το βλέπουν σαν παροδική, υπηρεσιακή ελάφρυνση. Η αποτελεσματική άσκησή του προϋποθέτει καλή γνώση του αντικειμένου, ορθολογική μέθοδο εργασίας και χρονικώς εκτεταμένη απασχόληση[14]. Ο χρόνος, που πρέπει να διαθέσει ο επιθεωρητής για μια συνεπή εκπλήρωση των υποχρεώσεών του, είναι πολύ περισσότερος από εκείνον, που, συνήθως, διαθέτει για την άσκηση των καθηκόντων του στο ανώτατο δικαστήριο. Αν και, ως θεσμός, η Επιθεώρηση των δικαστηρίων υφίσταται εδώ και πολλές δεκαετίες, δεν έχει επιτύχει, μέχρι σήμερα, τη διαμόρφωση μιας σοβαρής μεθοδολογίας για τη λειτουργία της[15]. Η ενασχόληση όλων, όσοι καλούνται να υπηρετήσουν το θεσμό, είναι τυχαία και πρόσκαιρη, διότι η επιλογή τους γίνεται με κλήρωση και η θητεία τους έχει ενιαύσια διάρκεια[16]. Έτσι, αφ’ ενός δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο της επιλογής προσώπων που δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους και αφ’ ετέρου δεν αξιοποιείται η εκάστοτε αποκτώμενη εμπειρία[17]. Όλοι αρχίζουν άπειροι[18] και αυτοσχεδιάζουν.
            Θα ήταν σκόπιμο να δημιουργηθεί μια υπηρεσία Επιθεώρησης με ευρύτερη και μονιμότερη στελέχωση. Με επιλογή επιθεωρητών από την οικεία Ολομέλεια, χωρίς κλήρωση ή προσήλωση στην αρχαιότητα, αλλά με βάση την προσδοκία της αποτελεσματικότερης άσκησης των ανατιθέμενων καθηκόντων[19]. Με διετή θητεία, η οποία θα μπορεί να ανανεώνεται άπαξ, εφ’ όσον κριθεί ευδόκιμη ή να διακόπτεται πρόωρα, εφ’ όσον είναι αναποτελεσματική. Με ενίσχυση της υπηρεσίας από προέδρους εφετών ή παλαιούς εφέτες, οι οποίοι, κατανεμημένοι αντίστοιχα, θα συνεργάζονται με τον οικείο επιθεωρητή, ως ομάδα. Δηλαδή από συνεργάτες, οι οποίοι μπορούν να έχουν προσωπική αντίληψη για την ποιότητα των κατώτερων δικαστικών λειτουργών της περιφέρειάς τους, διότι, συνήθως, έχουν προσέξει τη δουλειά τους κατά την προηγηθείσα εκδίκαση εφέσεων, επί αποφάσεων που έχουν εκδώσει οι επιθεωρούμενοι. Με κατανομή των επιθεωρητών στις διάφορες περιφέρειες Επιθεώρησης σύμφωνα με τη δυνατότητά τους για συχνότερη φυσική παρουσία εκεί. Με συγκρότηση του τριμελούς συμβουλίου, που διευθύνει και εποπτεύει την Επιθεώρηση[20], από πρόσωπα που έχουν ασκήσει προηγουμένως καθήκοντα επιθεωρητή[21]. Με δυο λόγια, θα ήταν σκόπιμο να συσταθεί μια αυτοτελής υπηρεσία με τέτοιες προϋποθέσεις, ώστε από τη λειτουργία της να δημιουργείται ένα είδος «καλής πρακτικής»[22], μεταφερόμενης από τους παλαιότερους προς τους νεότερους, κατά τη σταδιακή εναλλαγή τους.

Για το έργο του επιθεωρητή
            Επικρατεί η εντύπωση ότι αντικείμενο της Επιθεώρησης είναι η αξιολόγηση των υπηρετούντων δικαστικών λειτουργών. Ασφαλώς είναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΟΔΚαΔΛ, ο επιθεωρητής πρέπει να ελέγχει και να διατυπώνει άποψη ως προς την επάρκεια των υποδομών, τον τρόπο λειτουργίας της γραμματείας κάθε δικαστικής υπηρεσίας και την ενημερότητά της από άποψη διεκπεραίωσης της δικαστικής εκκρεμότητας[23]. Από τον έλεγχο της ενημερότητας προκύπτει, τελικώς, η αποτελεσματικότητα εκάστης δικαστικής υπηρεσίας. Αν ληφθεί υπ’ όψη η εκκρεμότητα που υπήρχε την 15η Σεπτεμβρίου του έτους, κατά το οποίο αρχίζει το επιθεωρούμενο χρονικό διάστημα, η δικαστική υλη που εισήχθη από την 16η Σεπτεμβρίου μέχρι την 15η Σεπτεμβρίου του επόμενου ημερολογιακού έτους (ήτοι εντός του επιθεωρούμενου χρονικού διαστήματος) και η δικαστική ύλη που διεκπεραιώθηκε κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα, είναι δυνατό να εξαχθεί ένα ποσοστό επί τοις εκατόν που θα εκφράζει την αποτελεσματικότητα για κάθε κατηγορία υποθέσεων ή είδος διαδικασίας. Με τη σύγκριση των ποσοστών αυτών, είναι δυνατό να δημιουργηθεί άποψη για την αποτελεσματικότητα των δικαστηρίων και των εισαγγελιών όλης της Επικράτειας. Και, κατόπιν, να φανεί σε ποιες υπηρεσίες οι τοποθετημένοι λειτουργοί απέδωσαν περισσότερο και σε ποιες λιγότερο. Οπότε, αφού ληφθούν υπ’ όψη και οι περιστάσεις, υπό τις οποίες αυτοί λειτούργησαν, να διαγνωσθεί σε ποιους πρέπει έπαινος και σε ποιους ψόγος.
            Ακόμη, ο επιθεωρητής έχει και τη γενική υποχρέωση «να επιλαμβάνεται όλων των θεμάτων που εμπίπτουν στην Επιθεώρηση και ανακύπτουν κατά τη διάρκεια της θητείας του»[24]. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο επιθεωρητής είναι υποχρεωμένος να λειτουργεί ελεγκτικά και να προκαλεί φόβο στους επιθεωρούμενους. Πρέπει, αντίθετα, να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς γι’ αυτούς, προκειμένου, εφ’ όσον το ζητούν, να μπορούν να βρουν ενθάρρυνση ή καθοδήγηση σε πρακτικά ζητήματα, τα οποία τους δυσκολεύουν. Πρέπει να μπορεί να στηρίζει τους διευθύνοντες τα δικαστήρια της περιφέρειάς του, κατά την επίλυση δυσχερών ζητημάτων, που ανάγονται στην οργάνωση της υπηρεσίας, στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και στη διατήρηση ισορροπιών μεταξύ των δικαστηρίων και των συνεργαζόμενων υπηρεσιών ή άλλων φορέων που συνδέονται με τη λειτουργία τους. Παράλληλα, πρέπει να λειτουργεί και ως «κυματοθραύστης» των ποικίλων παραπόνων ή της αγανάκτησης των «πελατών»[25] της δικαιοσύνης, όταν αυτοί έχουν την εντύπωση ότι ταλαιπωρούνται αδίκως από τις δυσλειτουργίες της ή ότι αντιμετωπίζονται μεροληπτικώς. Η σωστή διαχείριση όλων αυτών των ζητημάτων αυξάνει, σημαντικά, την απασχόληση του επιθεωρητή. Κατά κανόνα, όμως, επαυξάνει και το κύρος της δικαιοσύνης! Αποτρέπει κάποιες άστοχες, δημόσιες επικρίσεις, που το υπονομεύουν. Για να επιτευχθούν όλα αυτά, απαιτούνται ιδιαίτερες δεξιότητες και κατάλληλη προετοιμασία[26]. Και, επί πλέον, απαιτείται οργανωμένη λειτουργία του αποκεντρωμένου γραφείου Επιθεώρησης στο μεγαλύτερο από τα εφετεία εκάστης περιφέρειας, με συχνή, φυσική παρουσία του οικείου επιθεωρητή εκεί[27].

Για τη μέθοδο της Επιθεώρησης
            Στην «κοινωνία της πληροφορίας»[28] η ατομική επιθεώρηση των δικαστικών λειτουργών δεν είναι δυνατό να στηρίζεται στην επισκόπηση μερικών, μη συγκρίσιμων, φυσικών αριθμών[29] και κάποιων κειμένων της δικαστηριακής πράξης, που υποδεικνύουν οι επιθεωρούμενοι[30]. Οι αριθμοί δεν σημαίνουν τίποτε, αν δεν συγκριθούν με το σύνολο των προσώπων που εργάσθηκαν στην ίδια υπηρεσία ή διαδικασία και με το έργο που συνολικώς έχει παραχθεί. Τα αριθμητικά στοιχεία πρέπει να παρέχονται με στατιστική απεικόνιση. Το δείγμα δουλειάς εκάστου επιθεωρούμενου δεν αρκεί να υποδεικνύεται από τον ίδιο, αλλά πρέπει και να επιλέγεται, παράλληλα, από τον επιθεωρητή. Πρόσφορο στοιχείο αξιολόγησης είναι το ποσοστό ενδίκων μέσων που ασκήθηκαν κατά των αποφάσεων του κάθε επιθεωρούμενου και, αντιστοίχως, αυτό των ενδίκων μέσων που έγιναν δεκτά σε βάρος αποφάσεων του ιδίου. Η έρευνα αυτή κατ’ ανάγκη πρέπει να ανάγεται και πριν από το επιθεωρούμενο χρονικό διάστημα[31], πράγμα, άλλωστε, που έχει προβλεφθεί, πρόσφατα, σε βάθος πενταετίας[32]. Πρέπει, επίσης, να αξιολογείται η αποτελεσματικότητα σε ατομικό επίπεδο, ως ποσοστό συναγόμενο από την προηγούμενη εκκρεμότητα, από τη χρέωση εντός του επιθεωρούμενου χρονικού διαστήματος και από την αντίστοιχη διεκπεραίωση υποθέσεων[33]. Ακόμη, έχει σημασία, για την αποτελεσματικότητα των προεδρευόντων ποινικών δικαστών, το να φαίνεται, πέραν του αριθμού των δικασίμων στις οποίες προήδρευσε ο καθένας, ο αριθμός των υποθέσεων που κλήθηκε να δικάσει και ο αντίστοιχος αριθμός των υποθέσεων που πράγματι δίκασε, εκδίδοντας οριστική και όχι παρεμπίπτουσα ή αναβλητική απόφαση[34]. Όλα αυτά και, ίσως, πολλά άλλα ακόμη, όπως οι άδειες που έλαβε ο επιθεωρούμενος κατά τα τελευταία χρόνια και η αιτία της καθεμιάς, η σπουδαιότητα των δικαστικών υπηρεσιών στις οποίες υπηρέτησε κλπ, θα πρέπει να φαίνονται στις ατομικές εκθέσεις επιθεώρησης. Οπότε, είναι επιτακτική η πλήρης αναμόρφωση της δομής τους[35]. Και η αναμόρφωση αυτή δεν υπάρχει λόγος να γίνει με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης[36], αφού, όπως είναι προφανές, δεν είναι εφικτό να υπάρξει ένα ενιαίο έντυπο για όλους τους κλάδους και τους βαθμούς των δικαστικών λειτουργών. Κατά συνέπεια, εναπόκειται στα προϊστάμενα όργανα Επιθεώρησης να αυτοσχεδιάσουν ορθολογικά. Και, βέβαια, όχι με την κατάρτιση ενός νέου «εντύπου», που θα είναι, πλέον, ξεπερασμένο, αλλά ενός ηλεκτρονικού προτύπου με υποχρέωση ηλεκτρονικής συμπλήρωσης και δυνατότητα αυτόματης εξαγωγής μαθηματικών ή στατιστικών αποτελεσμάτων.

Για την κλίμακα αξιολόγησης
            Μια δίκαιη και αποτελεσματική αξιολόγηση προϋποθέτει πολλαπλότητα στα βαθμολογούμενα κριτήρια και ευρύτητα στην ευχέρεια της στάθμισής τους. Για παράδειγμα, η ποιοτική απόδοση των επιθεωρούμενων δεν μπορεί να έχει ενιαίο βαθμό με την ποσοτική απόδοση, αφού η τελευταία συνδέεται με τον αριθμό των εκδιδόμενων αποφάσεων και την ταχύτητα διεκπεραίωσης. Παρομοίως, η ικανότητα στην απονομή της δικαιοσύνης δεν είναι κατ’ ανάγκη η αυτή, όταν συνδέεται με τη διατύπωση των αποφάσεων και όταν αναφέρεται στη διεύθυνση της διαδικασίας. Ακόμη, η κοινωνική συμπεριφορά, για την οποία, κατά κανόνα, δεν έχουμε στοιχεία στάθμισης και η οποία, ως εκ τούτου, για όλους τεκμαίρεται εξαιρετική, δεν μπορεί να έχει ενιαίο βαθμό με την υπηρεσιακή συμπεριφορά, η οποία είναι συνάρτηση της προθυμίας του επιθεωρούμενου για την υπηρεσία, της συνέπειας προς τις υποχρεώσεις του και της καλής συνεργασίας με τους συναδέλφους του και τη γραμματεία[37]. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να διαχωρίζονται και να βαθμολογούνται αυτοτελώς[38]. Περαιτέρω, η προβλεπόμενη κλίμακα αξιολόγησης είναι βραχεία[39]. Οι κατά καιρούς επιθεωρητές προσπάθησαν να τη διευρύνουν οίκοθεν, δημιουργώντας ενδιάμεσες βαθμίδες με την προσθήκη των λέξεων «υπερβαίνει» ή «εγγίζει». Οι προσθήκες αυτές, όμως, που δεν προβλέπονται στο νόμο, λογίζονται ως μη γεγραμμένες. Οπότε για την αξιολόγηση ισχύει η αμέσως κατώτερη βαθμίδα. Η κλίμακα πρέπει να διευρυνθεί, για να προσφέρει τη δυνατότητα μιας πιο αντικειμενικής σύγκρισης των επιθεωρούμενων μεταξύ τους. Θα μπορούσε να διπλασιασθεί, ως εξής: 1) εξαίρετη, 2) άριστη, 3) πολύ καλή, 4) αρκετά καλή, 5) καλή, 6) σχεδόν καλή, 7) μέτρια και 8) ανεπαρκής[40]. Και βέβαια, θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική της «χρησικτησίας» στην αξιολόγηση. Δεν μπορεί να υπάρχει «κατοχύρωση» στη βαθμολογία, με την έννοια ότι ο βαθμός που δόθηκε άπαξ σε ένα κριτήριο αξιολόγησης δεν είναι δυνατό να υποβιβασθεί, παρά μόνο με ειδική αιτιολογία που θα κριθεί επαρκής από το συμβούλιο Επιθεώρησης. Με τη βαθμολογία, ο επιθεωρητής εκφράζει την προσωπική του άποψη, που διαμορφώνεται από τον έλεγχο της εργασίας εκάστου επιθεωρούμενου σε συνδυασμό με τα προσωπικά του πρότυπα[41]. Δεν είναι δυνατό να του ζητείται να αιτιολογήσει ειδικώς το γιατί π.χ. δεν θεωρεί «εξαίρετη» την κρίση και αντίληψη ενός επιθεωρούμενου, πράγμα που είχε κάνει ο προκάτοχός του[42], αλλά «πολύ καλή», διότι κάποιοι άλλοι επιθεωρούμενοι, στους οποίους αποφάσισε να δώσει το βαθμό «εξαίρετη» στο εν λόγω κριτήριο, είναι πολύ ανώτεροι από τον συγκεκριμένο. Και εδώ, ακριβώς, είναι που χρειάζεται αναμόρφωση το σύστημα προσφυγής του επιθεωρούμενου στο συμβούλιο Επιθεώρησης[43]. Προκειμένου να γίνει διόρθωση μιας έκθεσης Επιθεώρησης, θα πρέπει ο εισηγητής του συμβουλίου να επαναλάβει τις ενέργειες, στις οποίες προέβη ο επιθεωρητής για να καταλήξει στην αξιολόγηση, που έκανε. Να ξαναδιαβάσει τις ίδιες αποφάσεις[44] και να ξαναμιλήσει με τα πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 84 παρ.7 του ΚΟΔΚαΔΛ, διασταυρώνοντας τις πληροφορίες και σχηματίζοντας προσωπική άποψη[45].

Επίλογος
            Πλησιάζοντας στο τέλος της δικαστικής σταδιοδρομίας μου, έχω την εντύπωση ότι τα προβλήματα της δικαιοσύνης δεν πρόκειται να λυθούν με νομοθετικές μεταβολές. Το Σύνταγμα έχει δώσει τις ορθές κατευθύνσεις. Ο κοινός νομοθέτης, κατά καιρούς, κάνει τις ορθές επιλογές. Δυστυχώς, κάποιοι επιτήδειοι, πολύ συχνά, κατορθώνουν να τις αλλοιώνουν. Αν είναι σωστά, κάποια από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, χρειάζονται αντίστοιχες νομοθετικές παρεμβάσεις για να εφαρμοσθούν. Και πάλι, όμως, οι παρεμβάσεις αυτές θα αποβούν αλυσιτελείς, στο βαθμό που είτε τα όργανα της Επιθεώρησης είτε οι ίδιοι οι επιθεωρούμενοι δεν θα θελήσουν να ξεφύγουν από τις ανώδυνες τυπικότητες του συστήματος, που ισχύει σήμερα. Η πρόκληση για τον καθένα μας είναι το κατά πόσο θα θελήσει να βγει από το βόλεμά του. Το κατά πόσο θα θελήσει να κάνει τη δουλειά του με επιμέλεια και αυταπάρνηση. Πόσο θα αγαπήσει τη «Λειτουργία» του. Πόσο θα αγαπήσει εκείνους, για τους οποίους την επιτελεί[46].



[1] Εισήγηση στο επιμορφωτικό σεμινάριο, που διοργάνωσε η Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών στη Θεσσαλονίκη, την 30η και 31η Ιανουαρίου 2014, με το γενικό θέμα: «Η άσκηση του δικαστικού και εισαγγελικού λειτουργήματος: προβλήματα και προοπτικές». Ο τίτλος της εισήγησης στο πρόγραμμα του σεμιναρίου ήταν «Σκέψεις ενός Επιθεωρητή».
[2] Η γνωστή συντομογραφία της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών.
[3] Της Sylvie Ceccaldi - Geubel, που από τη διεύθυνση επιμόρφωσης και διεθνών σχέσεων της γαλλικής σχολής δικαστών (ΕΝΜ), στο Παρίσι, είχε μεταπηδήσει στην εκεί κεντρική υπηρεσία επιθεώρησης των Δικαστηρίων. Στη Γαλλία, η Επιθεώρηση των δικαστηρίων λειτουργεί ως αυτοτελής υπηρεσία στο πλαίσιο του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, το οποίο, επίσης, λειτουργεί ως ανεξάρτητη αρχή που δεν έχει αμιγώς δικαστική σύνθεση και συμπαρίσταται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά την εγγυητική του λειτουργία υπέρ της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης (άρθρο 64 του ισχύοντος Συντάγματος της Γαλλικής Δημοκρατίας).
[4] Όπου ο όρος αυτός διατυπώνεται χωρίς πρόσθετο προσδιορισμό, υποδηλώνει όχι μόνο τους δικαστές των πολιτικών – ποινικών δικαστηρίων, αλλά και τους εισαγγελείς.
[5] Πολλές από τις σκέψεις, που ακολουθούν, είχαν αναπτυχθεί από το συντάκτη της παρούσας, στο συνέδριο της Εταιρίας Δικαστικών Μελετών, που έγινε στο ξενοδοχειακό συγκρότημα «Costa Navarino», στην Πύλο της Μεσσηνίας, σε συνεργασία με το Δικηγορικό Σύλλογο Καλαμάτας, την 18η και 19η Οκτωβρίου 2013, με το γενικό θέμα: «Συνταγματική Αναθεώρηση και Δικαστική Εξουσία». Η εισήγηση εκείνη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Συνήγορος», που εκδίδεται από τη «Νομική Βιβλιοθήκη», τεύχος 100/2013 σελ. 36 επ.
[6] Ως επιθεωρητής στη Θ’ περιφέρεια Επιθεώρησης, που περιλαμβάνει τα Εφετεία Θεσσαλονίκης, Θράκης και Δυτικής Μακεδονίας και τα υπ’ αυτά 18 Πρωτοδικεία, με οιονεί «έδρα» το αποκεντρωμένο γραφείο επιθεώρησης που λειτούργησε στο Εφετείο Θεσσαλονίκης (βλ. άρθρο 81 παρ.1 και 3 του ΚΟΔΚαΔΛ).
[7] Του ν. 1756/1988, όπως έχει τροποποιηθεί έκτοτε κατ’ επανάληψη και ισχύει σήμερα. Στο εξής αναφέρεται με τη συντομογραφία ΚΟΔΚαΔΛ.
[8] Άρθρο 82 του ΚΟΔΚαΔΛ, που ρυθμίζει αναλυτικά τα ζητήματα της επιθεώρησης στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.
[9] Σύμφωνα με το άρθρο 81 παρ.1 του ΚΟΔΚαΔΛ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 102 του ν. 4055/2012, οι αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου ορίζονται ως επιθεωρητές μόνο στις Γ’, Δ’ και Η’ περιφέρειες επιθεώρησης, στις οποίες περιλαμβάνονται μόνο συγκεκριμένες εισαγγελίες και οι σ’ αυτές υπηρετούντες εισαγγελικοί λειτουργοί.
[10] Του ν. 3689/2008, με τίτλο «Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και άλλες διατάξεις», όπως έχει τροποποιηθεί προεχόντως με το ν. 3910/2011 και ισχύει σήμερα. Στο εξής αναφέρεται με τη συντομογραφία ΟργΝΕΣΔι. Σχετικά με την αξιολόγηση είναι τα παρακάτω άρθρα του ΟργΝΕΣΔι, με τους αντίστοιχους τίτλους: 13 Βαθμολόγηση υποψηφίων, 19 παρ.3, 4 και 5 Πρώτο στάδιο κατάρτισης, 21 Αξιολόγηση κατά το δεύτερο στάδιο κατάρτισης, 22 Εξετάσεις αποφοίτησης, 23 Πίνακες επιτυχόντων, 26 Αξιολόγηση κατά την πρακτική άσκηση, 27 Αξιολόγηση ήθους και συμπεριφοράς και 28 Καθορισμός σειράς στους πίνακες αρχαιότητας. Επί πλέον, άρθρο 76 παρ.1 και 2 του ΚΟΔΚαΔΛ, εν όψει του διορισμού των παρέδρων πρωτοδικείου ή εισαγγελίας, όπου η αξιολόγηση γίνεται από το οικείο συμβούλιο εφετών.
[11] Όχι, βέβαια, χωρίς παλινωδίες, οι οποίες ευνοούσαν πάντοτε του οπαδούς της ήσσονος προσπάθειας, που ξέρουν να «περνούν» νομοθετικά τις διευκολύνσεις που τους χρειάζονται (βλ. π.χ. την υποσημείωση 13).
[12] Ως γνωστόν περιλαμβάνει μόνο τους χαρακτηρισμούς «1. εξαίρετος, 2. πολύ καλός, 3. καλός, 4. ανεπαρκής» (βλ. άρθρο 85 παρ.3 του ΚΟΔΚαΔΛ).
[13] Πρβλ. άρθρο 88 παρ.1 του ΚΟΔΚαΔΛ. Η παρ.2 του άρθρου 88 του ΚΟΔΚαΔΛ, που έδινε στον επιθεωρητή τη δυνατότητα υποβολής εκθέσεως για αυτεπάγγελτη μετάθεση κάποιου επιθεωρούμενου, όταν διαπίστωνε αιτιολογημένα ότι αυτή επιβάλλεται από το συμφέρον της δικαιοσύνης, καταργήθηκε με το άρθρο 14 παρ. 2 του ν. 1868/1989, σε πολύ λίγο χρόνο μετά την έναρξη ισχύος του ΚΟΔΚαΔΛ.
[14] Γι’ αυτό, άλλωστε, οι επιθεωρητές απαλλάσσονται από κάθε άλλη υπηρεσία (άρθρο 80 παρ.8 του ΚΟΔΚαΔΛ).
[15] Πέρα από το ότι δεν υφίσταται κάποια υπηρεσιακή αποτύπωση της σχετικής τεχνογνωσίας, η σχετική αρθρογραφία, κατά την αναζήτηση που κάναμε μέσω της ΤραπΝομΠληρ ΝΟΜΟΣ, είναι πενιχρή. Βλ. Γ. Κτιστάκη, «Η μέσω αλλαγών στον Οργανισμό των Δικαστηρίων επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης» ΠοινΔικ 16[2013].75, Ι. Παπανικολάου, «Οι ενέργειες του Προϊσταμένου της Επιθεώρησης των Δικαστηρίων στην υπόθεση του Βατοπεδίου: μύθοι και αλήθειες» ΕΠολΔ 2012.553, Α. Ζύγουρα, «Μέτρα για την αναβάθμιση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου» ΑρχΝ 56[2005].749, Μ. Ιωακείμ, «Σκέψεις για νομοθετικές μεταβολές» ΑρχΝ 50[1999].875.
[16]Άρθρο 80 παρ.2, 3, 5 και 6 του ΚΟΔΚαΔΛ.
[17] Διότι δεν καταγράφεται και δεν μεταδίδεται θεσμικά σ’ αυτούς που τους αντικαθιστούν.
[18] Εκτός από εκείνους που θα συμβεί να κληρωθούν για δεύτερη θητεία, μετά την πάροδο διετίας από την εκπνοή της πρώτης (άρθρο 80 παρ.4 του ΚΟΔΚαΔΛ). Η προηγούμενη, διετής προϋπηρεσία στο ανώτατο δικαστήριο, που απαιτείται κατ’ άρθρο 80 παρ.2 του ΚΟΔΚαΔΛ ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή στην κλήρωση, δεν εξασφαλίζει απαραίτητα και καλή γνώση του αντικειμένου ή της μεθοδολογίας της επιθεώρησης.
[19] Όπως, άλλωστε, κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 17 στοιχείο Β παρ.3 του ΚΟΔΚαΔΛ, συμβαίνει και με την επιλογή των προεδρευόντων στα ποινικά δικαστήρια. Διότι, πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ένας επιθεωρητής που έχει καθυστέρηση κατά την εκπλήρωση των δικών του υποχρεώσεων στο ανώτατο δικαστήριο, όπου υπηρετεί, που έχει ή είχε στο πρόσφατο παρελθόν συνδικαλιστική ιδιότητα, που αντιμετωπίζει δυσκολίες στις διαπροσωπικές του σχέσεις κλπ;
[20] Άρθρο 80 παρ.1 του ΚΟΔΚαΔΛ. Θα πρέπει να ερμηνευθεί ότι η εποπτεία περιλαμβάνει και την αξιολόγηση του έργου των επιθεωρητών, εν όψει της προτεινόμενης δυνατότητας ανανεώσεως της θητείας τους ή πρόωρης διακοπής της.
[21] Διότι, πώς είναι δυνατό να προΐσταται κάποιος σε μια υπηρεσία, αν προηγουμένως δεν έχει αποκτήσει εμπειρία της λειτουργίας της;
[22] «Bonne pratique». Μιας «παράδοσης», όπως θα λέγαμε στην «καθ’ ημάς Ανατολή».
[23] Και να συντάσσει τη λεγόμενη «γενική έκθεση» (βλ. άρθρα 84 παρ.6 και 85 παρ.1 του ΚΟΔΚαΔΛ).
[24] Άρθρο 84 παρ.7 του ΚΟΔΚαΔΛ.
[25] Των διαδίκων ή των δικηγόρων τους. Ακόμη και απλών πολιτών, που ζητούν να ακουσθούν για ζητήματα σχετικά με τη λειτουργία των δικαστηρίων ή την απονομή της δικαιοσύνης.
[26] Γι’ αυτό, παραπάνω, έγινε λόγος για επιλογή και όχι κλήρωση. Στην προετοιμασία θα συμβάλει η δημιουργία της «καλής πρακτικής».
[27] Βλ. παραπάνω, υποσημείωση 6.
[28] Έτσι ονομάζεται μία κοινωνία όπου η παραγωγή, διανομή, χρήση, ενσωμάτωση και διαχείριση πληροφοριών αποτελεί σημαντική οικονομική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα. Σκοπός μιας κοινωνίας της πληροφορίας είναι να κερδίσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα διεθνώς, δια μέσου της χρήσης της πληροφορικής (IT) με δημιουργικό και παραγωγικό τρόπο (βλ. «Βικιπαίδεια», Ελεύθερη [ηλεκτρονική] Εγκυκλοπαίδεια).
[29] Συνήθως, στις πληροφορίες, που από την οικεία γραμματεία καταχωρούνται στα έντυπα σχέδια των εκθέσεων επιθεώρησης, περιλαμβάνεται σε φυσικούς αριθμούς και η ποσότητα του έργου που διεκπεραίωσε ο επιθεωρούμενος κατά είδος ή διαδικασία (αποφάσεις που εξέδωσε, συνεδριάσεις που διεύθυνε κλπ).
[30] Έχει επικρατήσει να ζητούν οι επιθεωρητές από τους επιθεωρούμενους την υπόδειξη μερικών αποφάσεων, βουλευμάτων κλπ προς έλεγχο και αξιολόγηση. Είναι αμφίβολο αν ο χρόνος επαρκεί και μόνο για μια απλή ανάγνωση των κειμένων αυτών, που συνήθως φωτοαντιγράφονται για να περιέλθουν στην κατοχή του επιθεωρητή και δημιουργούν ένα τεράστιο όγκο χαρτιού, που σύντομα καθίσταται άχρηστος. Η διαχείριση του υλικού αυτού μπορεί να γίνεται ηλεκτρονικά, όχι μόνο από λόγους οικονομίας, αλλά και από οικολογική συνείδηση.
[31] Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ.4 του ΚΟΔΚαΔΛ σε επιθεώρηση υπόκειται η εργασία που έχει συντελεσθεί κατά το δικαστικό έτος που προηγείται του έτους κατά το οποίο ο επιθεωρητής ασκεί τα καθήκοντά του. Για τις αποφάσεις, όμως, που έχουν εκδοθεί μέσα σ’ αυτό, η υπηρεσία δεν μπορεί να έχει στη διάθεσή της στοιχεία ως προς την άσκηση ενδίκων μέσων και την τύχη τους.
[32] Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ.8 του ΚΟΔΚαΔΛ, που προστέθηκε με το άρθρο 105 παρ.1 του ν. 4055/2012, «Στη γραμματεία των ανωτάτων δικαστηρίων, των εφετείων και των διοικητικών εφετείων τηρείται ειδικό αρχείο στο οποίο φυλάσσονται επί μία πενταετία οι αποφάσεις που αναιρούνται ή εξαφανίζονται κατά παραδοχή του αντίστοιχου ενδίκου μέσου, προκειμένου να λαμβάνουν γνώση ο αρμόδιος επιθεωρητής, το Συμβούλιο Επιθεώρησης, το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο και η οικεία Ολομέλεια. Αντίγραφα των αναιρετικών αποφάσεων γνωστοποιούνται στα μέλη της σύνθεσης του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση που αναιρέθηκε ή εξαφανίστηκε». Η διάταξη, σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε, δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμη.
[33] Αναλόγως προς τα αναφερόμενα παραπάνω, για την αξιολόγηση της υπηρεσιακής αποτελεσματικότητας.
[34] Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ.7 εδ. τελευταίο του ΚΟΔΚαΔΛ, που προστέθηκε με το άρθρο 32 παρ.1 του ν. 3904/2010, «Οι επιθεωρητές, αρεοπαγίτες και αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου ελέγχουν υποχρεωτικά τις αποφάσεις περί αναβολών, που χορήγησαν τα δικαστήρια στα οποία μετείχαν οι επιθεωρούμενοι δικαστικοί λειτουργοί και κρίνουν περαιτέρω αν συντρέχει εξ αυτού του λόγου περίπτωση πειθαρχικού ελέγχου τους». Η διάταξη παρέμεινε ανεφάρμοστη, διότι σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 142 παρ.4 ΚΠοινΔ, οι αναβλητικές αποφάσεις δεν καθαρογράφονται.
[35] Μια πρωτοβουλία, που αναπτύχθηκε σχετικώς κατά το παρελθόν δικαστικό έτος, αν και, αρχικώς, επικροτήθηκε από τον προϊστάμενο της Επιθεώρησης, δεν προχώρησε, διότι υπονομεύθηκε από κάποιους, που δεν ήθελαν να δουλέψουν περισσότερο...
[36] Η διάταξη του άρθρου 85 παρ.5 του ΚΟΔΚαΔΛ δεν έχει εφαρμοσθεί μέχρι σήμερα. Και ευτυχώς, διότι δεν δημιούργησε δεσμεύσεις ή αγκυλώσεις.
[37] Ακόμη και της εμφάνισής του στην έδρα. Η παρεχόμενη εικόνα, κάποιες φορές, δεν είναι κολακευτική. Κατά τη γνώμη μας, πρέπει να επεκταθεί η υποχρέωση της χρήσεως τηβέννου και στα λοιπά, πέραν των ανωτάτων, δικαστήρια (άρθρο 18 παρ.8 του ΚΟΔΚαΔΛ), η παράλειψη της οποίας προκαλεί συχνά την απορία στους ευρωπαίους συναδέλφους μας. Σε δημοσκόπηση που έγινε ηλεκτρονικά, μέσω της ιστοσελίδας «Δικαστής», το Φεβρουάριο 2011, από τις 175 γνώμες, που δηλώθηκαν, οι 134 (ποσοστό 76,57%) εκφράστηκαν υπέρ της επέκτασης και οι 41 (ποσοστό 23,43%) κατά.
[38] Ως γνωστόν, μέχρι σήμερα βαθμολογούνται με ενιαίο τρόπο. Διαχωρισμός θα πρέπει να γίνει και στην αξιολόγηση του ήθους, του σθένους και του χαρακτήρα των επιθεωρούμενων, όπου η βαθμολογία δεν επιτρέπεται να είναι ισοπεδωτική με τους χαρακτηρισμούς «προσήκοντα» ή «μη προσήκοντα».
[39] Βλ. παραπάνω, υποσημείωση αρ.12.
[40] Σε θηλυκό γένος, διότι και τα βαθμολογούμενα κριτήρια είναι γένους θηλυκού. Με ταυτόχρονη νομοθετική σύνδεση κάποιων από τις βαθμίδες της με τις προϋποθέσεις των προαγωγών.
[41] Αυτά, δηλαδή, με τα οποία έμαθε να σκέφτεται και να δουλεύει ο ίδιος ο επιθεωρητής.
[42] Ο οποίος, ενδεχομένως, υπήρξε ιδιαίτερα επιεικής ή λιγότερο επιμελής.
[43] Το δικαίωμα προσφυγής του επιθεωρούμενου, με αίτημα τη διόρθωση της έκθεσης Επιθεώρησης ή την επανάκρισή του, προβλέπεται στο άρθρο 87 παρ.1 του ΚΟΔΚαΔΛ. Αν και η διάταξη φαίνεται ότι οριοθετεί το δικαίωμα με τη διατύπωση ότι αυτό μπορεί να ασκηθεί «μόνο αν η έκθεση περιέχει ανακριβείς ή ανεπαρκείς αιτιολογίες ή ανακριβή περιστατικά ή δυσμενείς κρίσεις, που δεν δικαιολογούνται από το περιεχόμενο της», στην πραγματικότητα ούτε τον προσφεύγοντα περιορίζει ούτε το συμβούλιο Επιθεώρησης δεσμεύει να κρίνει κατά το δοκούν. Διότι δεν βλέπουμε ούτε να απομένει κάτι, το οποίο δεν μπορεί να ζητήσει «διορθωτικά» ο επιθεωρούμενος ούτε να τίθεται κάποια δυσκολία στο συμβούλιο για να «αιτιολογήσει» την οποιαδήποτε άποψή του (ποιος θα ελέγξει την αιτιολογία της απόφασής του). Έχουμε υπ’ όψη απόφαση διόρθωσης, την οποία μας προσκόμισε επιθεωρούμενος μαζί με τις αιτηθείσες εκθέσεις Επιθεώρησής του για τα προηγούμενα τρία έτη, με την οποία, με αντιφατικές αιτιολογίες, απορρίφθηκε η προσφυγή του ως προς τη διαγραφή μιας παρατήρησης, ενώ έγινε δεκτή ως προς τη διόρθωση της βαθμολογίας του, τον υποβιβασμό της οποίας αιτιολογούσε η παρατήρηση. Τέτοιες αποφάσεις δεν προάγουν το θεσμό της Επιθεώρησης και το κύρος του συμβουλίου που τη διευθύνει.
[44] Γι’ αυτό πρέπει να μνημονεύεται ο αριθμός τους στην έκθεση Επιθεώρησης.
[45] Να ακολουθήσει, δηλαδή, μια αντικειμενική διαδικασία και να μην περιορισθεί στην ακρόαση του προσφεύγοντος, ερήμην των φυσικών προϊσταμένων του και του οικείου επιθεωρητή. Γι’ αυτό, άλλωστε, αναφέρθηκε ήδη ότι τα μέλη του τριμελούς συμβουλίου Επιθεώρησης θα πρέπει να έχουν προηγούμενη εμπειρία από την άσκηση καθηκόντων επιθεωρητή.
[46] Ο συντάκτης της εισήγησης αυτής αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει και από τη θέση αυτή τις ευχαριστίες του προς τη Διεύθυνση της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, η οποία του έκανε την τιμή της συμμετοχής στο δημόσιο προβληματισμό, που αποτέλεσε αντικείμενο του παρόντος επιμορφωτικού σεμιναρίου.

32 σχόλια:

  1. Το σύστημα επιθεώρησης είναι καταδικασμένο από τη φύση του σε αποτυχία, από τη στιγμή που διαφορετικοί επιθεωρητές με διαφορετικό χαρακτήρα και κοσμοθεωρία κρίνουν δικαστές, με συνέπεια όμοιες ή έστω ανάλογες περιπτώσεις να αντιμετωπίζονται διαφορετικά και όχι ισότιμα και συνάδελφοι που έχουν εργαστεί σκληρά και περισσότερο από άλλους, να αξιολογούνται δυσμενώς λόγω της προσκόλλησης ορισμένων στην αναπόφευκτη εκκρεμότητα. Όταν όμως έρθει η κρίση της προαγωγής, αυτή θα γίνει για όλους από το ίδιο Συμβούλιο και οι ανωτέρω συνάδερφοι θα βρίσκονται μοιραία σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους. Για το λόγο αυτό, η επιθεώρηση για όλη τη δικαστική επικράτεια πρέπει να διεξάγεται από ένα ενιαίο τριμελές συμβούλιο, συγκροτούμενο από έναν Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου και δύο Αρεοπαγίτες, οι οποίοι θα είναι αποκλειστικής απασχόλησης για ένα δικαστικό έτος και θα κινούνται με βάση και μόνο τα στατιστικά στοιχεία και με προσωπική ακρόαση του επιθεωρουμένου μόνο όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο. Με τον τρόπο αυτό και η επιθεώρηση θα διεξάγεται με τρόπο, κατά το δυνατόν, ενιαίο, αντικειμενικό και δίκαιο και τα όποια προβλήματα θα λύνονται έγκαιρα και δεν θα ανδεικνύονται εκ των υστέρων, όταν πλέον δεν θα έχει νόημα η αντιμετώπισή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτο ειναι περιεργο, γιατι ιδιες διαφορες ανθρωπων κρινονται διαφορετικα σε διαφορετικα δικαστηρια της χωρας..
      τι να κανει ο πολιτης δηλαδη??

      Διαγραφή
    2. Στην Ελλάδα έχουμε μία παγκόσμια ίσως πρωτοτυπία: Το ίδιο το Σύνταγμα, (άρθρο 87 παρ. 3) καθορίζει τον θεσμό της επιθεώρησης των Δικαστών και Εισαγγελέων). Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. υπάρχει το θεσμός της Εποπτείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανένα Σύνταγμα χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ασχολείται με την επιθεώρηση των δικαστών. Το γεγονός ότι το ίδιο το Σύνταγμα καθορίζει το θεσμό της επιθεώρησης των δικαστών, δείχνει κατά την γνώμη μου την τάση της εκτελεστικής εξουσίας να χειραγωγήσει την δικαστική εξουσία.

      Διαγραφή
  2. Είμαι αρκετά χρόνια στον πρώτο βαθμό και περιμένω σύντομα την προαγωγή μου. Αυτό,λοιπόν, που έχω διαπιστώσει είναι το εξής:
    Αφενός υπάρχουν δικαστές που ξεπετούν κατά κυριολεξία τις αποφάσεις με αποτέλεσμα να μην έχουν εκκρεμότητα, φροντίζουν ιδίως όταν υπηρετούν σε επαρχιακά δικαστήρια να είναι κοινωνικοί με τους δικηγόρους και δείχνουν μεγάλη επιείκεια στα ποινικά δικαστήρια ή κάνουν πολύ εύκολα δεκτά αιτήματα αναβολών, με αποτέλεσμα να γίνονται συμπαθείς στους δικηγόρους. Αυτοί οι δικαστές γράφουν 5 καλές αποφάσεις το χρόνο, τις οποίες δουλεύουν περισσότερο από τις άλλες, και τις δίνουν στον επιθεωρητή. Όταν ο τελευταίος έρχεται για επιθεώρηση: 1) βλέπει πως δεν έχει εκκρεμότητα ο συγκεκριμένος δικαστής, 2) ρωτάει τον προϊστάμενο, ο οποίος έχοντας ακούσει καλά λόγια από τους δικηγόρους του λέει ότι είναι ευχαριστημένος, 3) ρωτάει τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου (ιδίως στα επαρχιακά πρωτοδικεία), ο οποίος επαινεί το συγκεκριμένο δικαστή, αφού χάρη σε αυτό το δικαστή έχουν αθωωθεί οι πελάτες του και έχουν γίνει δεκτά -ακόμα και παρελκυστικά- αιτήματα αναβολών και 4) διαβάζει τις "καλές" αποφάσεις. Το αποτέλεσμα: έκθεση εξαιρετική.
    Αφετέρου, όμως, υπάρχουν δικαστές που δείχνουν μεγάλη φιλοτιμία (ήτοι προσθαθούν να εξετάσουν όλα τα στοιχεία της δικογραφίας, να απαντήσουν σε όλους τους ισχυρισμούς, να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα έκδοσης οριστικής απόφασης κλπ), που, λόγω αυτής της φιλοτιμίας τους, παρουσιάζουν εκκρεμότητα. Οι δικαστές αυτοί μπορεί να διατηρούν απόσταση από τους δικηγόρους, χωρίς να γίνονται και αντικοινωνικοί, για να μην έρθουν σε δύσκολη θέση κάποια στιγμή. Στα ποινικά δικαστήρια μπορεί να μη δείχνουν πάντα την ίδια επικείκια. Όταν ο επιθεωρητής έρχεται για επιθεώρηση: 1) βλέπει την εκκρεμότητα, 2) ρωτάει τον προϊστάμενο, ο οποίος ωστόσο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα εκφράσει παράπονα, 3) ρωτάει τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου,ο οποίος, ανάλογα με την προσωπική του γνώμη (με βάση τις δικές του υποθέσεις) και όσα έχει ακούσει από τα μέλη του δικηγορικού συλλόγου, που έχουν να κάνουν με την αυστηρότητα που δείχνει ο δικαστής αυτός σε ποινικές υποθέσεις και πόσο εύκολα δέχεται ή απορρίπτει αιτήματα αναβολών, θα επαινέσει ή θα εκφράσει παράπονα για το συγκεκριμένο δικαστή και 4) θα διαβάσει τις 5 πραγματικά καλές αποφάσεις, που φυσικά δεν μπορούν να αναιρέσουν όλα τα προηγούμενα. Αποτέλεσμα επιθεώρησης: έκθεση πολύ καλή ή και καλή.
    Αυτό είναι το σύστημα επιθεώρησης που έχει διαμορφωθεί και που αναδεινύει το πόσο "αξιοκρατικό" είναι το όλο σύστημα.
    Όταν επομένως γίνονται προτάσεις για την αλλαγή του συστήματος επιθεώρησης θα πρέπει οι αλλαγές να γίνουν στη βάση των παραπάνω παραδοχών, ώστε να αλλάξει ριζικά ένα σύστημα που επιβραβεύει την πρώτη κατηγορία και καταδικάζει τη δεύτερη.
    Οι λύσεις που προτείνω είναι: 1) να εξετάζονται πόσες οριστικές αποφάσεις εξέδωσε ο κάθε δικαστής, 2) να μη δεσμεύεται ο επιθεωρητής από τις αποφάσεις που του προσκομίζουν οι δικαστές, 3) να υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για κάθε δικαστή από το εφετείο ή τον άρειο πάγο για το πόσες αποφάσεις του εξαφανίστηκαν ή αναιρέθηκαν αντίστοιχα (γιατί οι περισσότερες αποφάσεις των δικαστών της πρώτης κατηγορίας, λόγω της προχειρότητάς τους, εξαφανίζονται), 4) να ερωτώνται οι δικαστές από το ανώτερω δικαστήριο (π.χ. εφέτες) ποιανού δικαστή κρίνουν ορθές και εμπεριστατωμένες τις αποφάσεις (έχω ακούσει εφέτη να λέει ότι όταν πέφτει στα χέρια μου απόφαση του τάδε δικαστή δεν αλλάζω ούτε "και"), γιατί ακόμα και μεις οι πρωτοδίκες όταν δικάζουν σε δεύτερο βαθμό είμαστε σε θέση να κρίνουμε αν μια απόφαση ειρηνοδικείου είναι καλή και κατ' επέκταση ποιούς ειρηνοδίκες εμπιστευόμαστε, 5) να μην επηρεάζονται οι επιθεωρητές από τη γνώμη των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων σε τέτοιο βαθμό ή και καθόλου (μόνο να δέχονται παράπονα αλλά όχι να κρίνουν έναν δικαστή εξαίρετο επειδή τον επαίνεσε ο εκάστοτε πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου, γιατί καταλήγουμε έτσι να εμφανίζονται περιπτώσεις δικαστών που κάνουν "δημόσιες σχέσεις")
    Χ.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιός δικηγόρος θα παραπονεθεί όταν του πεί ο δικαστής ότι πλέον έχει ήδη πάρει δύο αναβολές η υπόθεση (και δεν μιλώ για ωράριο) και πρέπει να γίνει; Αν πεί κάτι τέτοιο στον επιθεωρητή θα τον "κράξει" ο ίδιος ο επιθεωρητής. όσο για την απόσταση κανείς δικηγόρος δεν θα παραπονεθεί. Αλλά άλλο πράγμα η απόσταση που τηρεί ο δικαστής και άλλο πράγμα η αγένεια από έδρας.

      Διαγραφή
    2. Συνάδελφε, με καλυψες ΑΠΟΛΥΤΑ! Ειδικά το πόσες αποφάσεις εξαφανίζονται, θα έπρεπε , όπως και η γνώμη των δικαστών ανωτερου βαθμού, να εξετάζεται οπωσδήποτε. Να σταματήσει ή τουλάχιστον να περιορισθεί κι αυτή η απαράδεκτη νοοτροπία αρκετών, δυστυχώς, να ξεπετουν τις αποφάσεις κι ας τα βρουν στο Εφετείο, όπως λένε...Απαράδεκτο και λυπηρό...

      Διαγραφή
    3. Αυτό με τις σχέσεις δικηγόρων και ορισμένων δικαστών στα επαρχιακά δικαστήρια, πόσο αλήθεια.

      Διαγραφή
    4. Προς ανώνυμο 5-4-2014.
      Μάλλον δεν έγινα ξεκάθαρα αντιληπτός γιατί τα βλέπεις τα πράγματα ακριβώς από την αντίθετη όψη:
      Δεν είπα ότι ο δικηγόρος θα παραπονεθεί επειδή δεν πήρε την τρίτη αναβολή, αλλά το ακριβώς αντίθετο: ότι όταν ο δικηγόρος θα πάρει την τρίτη αναβολή (π.χ. σε περίπτωση που είναι σίγουρος ότι ο πελάτης του έχει τελέσει το αδίκημα, όπως σε ακάλυπτες επιταγές) από το δικαστή που -παρότι δεν έπρεπε- του την έδωσε θα είναι "θετικός" απέναντι σε αυτόν τον δικαστή (επειδή ακριβώς κέρδισε περισσότερο χρόνο για τον πελάτη του).
      Επίσης δεν είπα εγώ ότι θα παραπονεθούν οι δικηγόροι για τις "στενές σχέσεις" αλλά ότι θα μιλήσουν με καλύτερα λόγια στον επιθεωρητή για τους δικαστές με τους οποίους έχουν τέτοιες σχέσεις και ας μην είναι και τόσο καλοί, απ' ότι για τους δικαστές που κρατούν απόσταση (και σαφώς δεν μίλησα για αγένεια!!!), με αποτέλεσμα κάποιοι να επιδιώκουν, ακόμα και απροκάλυπτα, τέτοιες σχέσεις.
      Κατα τ' άλλα, τα φαινόμενα της πρώτης κατηγορίας δικαστών είναι γνωστά σε όλους και το λυπηρό είναι ότι κάποιοι επενδύουν όχι στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης αλλά σε όσα αναφέρονται στην πρώτη κατηγορία για να "πετύχουν" εξαιρετικές εκθέσεις.
      Και πίστεψέ με συνάδελφε είμαι αρκετά χρόνια στον πρώτο βαθμό και έχουν δεί αρκετά τα μάτια μου και ιδίως δικαστές που απέκτησαν την φήμη των "καλών" από τους δικηγόρους, χωρίς ουσιαστική δουλειά.
      Όλα αυτά τα ανέφερα μήπως και τα δει κάποιος από αυτούς που μας επιθεωρούν και επιτελέσει τα καθήκοντά του ως επιθεωρητή με άλλα δεδομένα πλέον (και όχι καλός είναι αυτός που τον επαινούν οι δικηγόροι και δεν έχει εκκρεμότητα, χωρίς να αναρρωτηθεί πρώτα γιατί τον επαινούν οι δικηγόροι και γιατί δεν έχει εκκρεμότητα;)
      Χ.Κ.

      Διαγραφή
    5. Συνάδελφε με όλη την εκτίμηση στο πρόσωπό σου και σεβασμό στα λεγόμενά σου μία συμβουλή αν μου επιτρέπεις. Κλείσε τα αυτιά σου και στα καλά και στα άσχημα που θα ακούγονται. Αδιάφορο τί λένε οι άλλοι όταν η συνείδησή σου είναι ήσυχη. Και οι επιθεωρητές πίστεψέ με σε κρίνουν κυρίως από τη δουλειά σου και όχι από το τί λέει ο οποιοσδήποτε. Για αυτό και έχουν προσωπική επαφή με τον κάθε επιθεωρούμενο. Πάντα φιλικά και Καλό Πάσχα!

      Διαγραφή
    6. ποσο κουραστικο αυτο, απο τους συναδελφους που εχουν καθυστερηση, που μετα απαλλασσονται απο ολα ή τα περισσότερα, γιατι εχουν καθυστερηση, που τους γινονται ανασυζητησεις πανω στις ανασυζητησεις με αποτελεσμα να γραφουμε σαν τρελλοι τις αποφασεις τους, να ζητουν και το λογο (!!) απο πανω, αναφεροντας οτι οι 10 αποφασεις που εγραψαν στην τριετια ειναι οι σουπερ νομικες αποφασεις, μνημεια του νομικου μας πολιτισμου, λυνοντας ολα τα πρωτοτυπα νομικα θεματα (απορω που του βρηκαν), ενω οι 1000 αποφασεις που εγραψαν οι υπολοιποι συναδελφοι τους το ιδιο διαστημα ειναι για πεταμα...
      καλα ασχολιαστο αυτο για το ποσες αποφασεις εξαφανιζονται στο δευτερο βαθμο οταν πχ οι ερημην εξαφανιζονται υποχρεωτικα (αλλα σωστα, πιθανον ο προεδρος λογω της καθυστερησης ποτε να μην εδωσε να γραψετε εφεση ερημην στο πρωτο βαθμο, οποτε πως να το ξερετε) ή οτι οταν πχ η ηθικη βλαβη απο 5.000 παει στα 5.500 στο δευτεροβαθμιο, παλι εξαφανιζεται η αποφαση..
      επισης δεν εξηγητειτε γιατι ο γρηγορος δικαστης χρειαζεται την ευνοια των δικηγορων, αφου ετσι και αλλιως εχει την ευνοια του επιθεωρητη ελλειψει καθυστερησης... μαλλον ο καθυστερημενος δικαστης ειναι αυτος που επιζητει τις ευκολες αναβολες, τις καλες σχεσεις με δικηγορους, το να βγαλουμε 4-5 αποφασεις πυροτεχνηματα να μας πουνε καλους (πχ να δικαιωσουμε εργαζομενους stage) ωστε να μην κατεβουν οι δικηγοροι στους 10 μηνες στον επιθεωρητη να ζητουνε εδω και τωρα ανασυζητηση...
      οποτε αφηστε τα αυτα..
      ο καλος δικαστης ειναι και γρηγορος και ουσιαστικος... αυτος ειναι ο δικαστης στο ελληνικο συστημα...
      αμα θελετε μια αποφαση το τριμηνο, ειστε α) σε λαθος χωρα ή β) σε λαθος επαγγελμα.. διαλεξτε και μην κουραζετε αλλο τους συναδελφους σας.. υπαρχουν ενα σωρο ανεργοι δικηγοροι που θα εκαναν 10 φορες καλυτερα τη δουλεια..

      Διαγραφή
    7. Νομίζω έχετε βάλει κάμερες στο Πρωτοδικείο μας

      Διαγραφή
    8. Εισαι ΛΑΘΟΣ ΑΝΩΝΥΜΕ της 10-4-2014 και νομίζω ότι αδικεις το/τη συνάδελφο Χ.Κ..Δεν έχεις καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στο δικαστή που περιγράφεις εσύ και σε αυτόν που περιγράφει ο συνάδελφος.Και ναι.Πίστεψε το.Όλα τα περίεργα σε αυτόν/ αυτούς τους συναδέλφους τυχαινουν, γιατί απλά έχουν τις γνώσεις και άρα και τη δυνατότητα να αντιληφθούν θέματα που πολλοί λαγοί (βλ..υπερήφανους "γρήγορους) είτε δε βλέπουν είτε δε θέλουν να βλέπουν...Όχι ότι δεν υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι που είναι και γρήγοροι και πολύ καλοί.Αυτοί ξεχωρίζουν και για τον καλο τους χαρακτήρα συνήθως και την ευγένεια...

      Διαγραφή
    9. Καλησπέρα. Με αφορμή τη συζήτησή σας θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας σχετικά με τις διαδικασίες (υποδομές όπως ονομάστηκαν παραπάνω) επιθεώρησης δικαστικών λειτουργών. Συγκεκριμένα είμαι ιδιώτης και δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια μαζί με μερικούς ακόμα πολίτες αυτής της ταλαίπωρης χώρας, προσπαθούμε να λύσουμε ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα του τόπου μας ο οποίος βρίσκεται στην επαρχία. Το πρόβλημα για κακή μας τύχει το έχει προκαλέσει ο ίδιος ο Δήμος. Την τελευταία δεκαετία στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας ξεκίνησαν και κάποιες αυτεπάγγελτες διαδικασίες, τα πρώτα αποτελέσματα των οποίων αρχίζουν να φαίνονται τώρα και τα οποία είναι απογοητευτικά. Συγκεκριμένα μετά την 1η καταδίκη των υπευθύνων του Δήμου όλα άλλαξαν: (1) Στην έφεση, έγινε ψευδής ερμηνεία του νόμου ώστε να αθωωθούν την οποία (2) απαξίωσε να εξετάσει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (Αναίρεση), (3) μπαίνουν στο αρχείο δικογραφίες άσχετες μεταξύ τους (αφορούν διαφορετικά αδικήματα) χρησιμοποιώντας επιχειρηματολογία μόνον για τη μία εξ αυτών, (4) μετά από τρεις αναβολές 2012 - 2014, η εισαγγελέας παύει τη δίωξη με βάση νόμο του 2011 (!!!!) λες και δεν υπήρχε ο νόμος όταν συνέτασσε το κατηγορητήριο, ταλαιπωρώντας άσκοπα δικηγόρους και διαδίκους (συν τα έξοδα), (5) συντάσσονται -σκοπίμως κατά τη γνώμη μου- εσφαλμένα κατηγορητήρια (π.χ. λάθος κατηγορούμενοι, ελλείψεις διατάξεων που παραβιάζονται κ.λπ.) ώστε να "πέσουν" στο ακροατήριο, (6) γίνεται επίδοση κλήσης καίριων μαρτύρων κατηγορίας με λανθασμένη την ημερομηνία της δικάσιμου κ.λπ.. Υπάρχουν και άλλες παρατυπίες και σφάλματα των Εισαγγελέων, της γραμματείας και του Δικαστή που -λυπάμαι που το λέω- όλες μα όλες τυχαίνει να ευνοούν σφόδρα τον κατηγορούμενο Δήμο !!!

      Διαγραφή
    10. Μετά από όλα αυτά έχουμε απτά στοιχεία για κακοδικίες, αλλά από όσο έχουμε ασχοληθεί, η διαδικασία με το ειδικό δικαστήριο έχει καταδικάσει δικαστικούς μόνο δύο φορές στα 40 και πλέον χρόνια λειτουργίας της. Πέραν αυτού, μέχρι σήμερα, δεν έχουμε βρει δικηγόρο που να θέλει να στραφεί εναντίον δικαστικού λειτουργού "ρισκάροντας" όπως έχουμε συχνά ακούσει την καριέρα του. Και είναι λογικό, αφού κατά πάσα πιθανότητα ο κατηγορούμενος δικαστικός λειτουργός θα "αθωωθεί λόγω αμφιβολιών" (λόγω απαράδεκτης συναδελφικής αλληλεγγύης το λέω εγώ που θυμίζει συνδικαλιστές χειρίστου είδους) και τελικά το μόνο αποτέλεσμα θα είναι ότι ο πρώην κατηγορούμενος -και "αθώος" πλεον- Δικαστής θα διαρρεύσει στους δικαστικούς κύκλους το όνομα του δικηγόρου που τον "κάρφωσε". Έτσι η πλειοψηφία των δικαστικών (που προσωπικά και από τα βιώματά μου, εκτιμώ ότι ανήκει στην 1η κατηγορία που ανέφερε ο κ. Χ.Κ.) σε άσχετη υπόθεσή του δικηγόρου που "δίωξε" δικαστή δε θα ασκήσει τα καθήκοντα του με επιείκεια απέναντι στον κατηγορούμενο που υπερασπίζεται ο δικηγόρος για να εκθέσει τον δικηγόρο στα μάτια του πελάτη του. Με βάση τα ανωτέρω, εξηγήστε μου σας παρακαλώ ποιες είναι οι "αδέκαστες υποδομές" στις οποίες μπορούμε ως πολίτες να απευθυνθούμε, όχι για να βρούμε το δίκιο μας στη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά για να πάψουν να ασκούν τα καθήκοντά τους ανεπαρκείς, αδιάφοροι και ενίοτε διαπλεκόμενοι Δικαστικοί λειτουργοί; Το ρωτάω γιατί οι κύριοι, εξακολουθούν να παραμένουν στις θέσεις τους, να προάγονται, να συνταξιοδοτούνται χωρίς κυρώσεις, έχοντας έτσι μία άτυπη επιβράβευση για τη μη απόδοση δικαιοσύνης που πραγματοποιούν. Δυστυχώς η πολυετής βιωματική εμπειρία πολλών πολιτών στα ελληνικά δικαστήρια, έχει οδηγήσει μεγάλη μερίδα στο συμπέρασμα ότι τα ελληνικά δικαστήρια είναι όπως η στατιστική: "Μπορούν να αποδείξουν τα πάντα. Ακόμα και την αλήθεια...". Υ.Γ. Μην προσπαθήσει κανείς σας να βρει φθηνές δικαιολογίες του τύπου "δεν κατάλαβε ο εισαγγελέας", "φταίνε οι χειρισμοί του δικηγόρου", "φταίει η αστυνομία", οι "Υπηρεσίες Υγείας" κ.λπ.. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι εξαιρετικά τεκμηριωμένη, οι δικογραφίες είναι υπερπλήρεις και σε κάθε περίπτωση - επειδή πλέον οι δικογραφίες έχουν ξεπεράσει τις δώδεκα, τέτοιου τύπου δικαιολογίες έχουν εξαντληθεί στα πρώτα πέντε κατηγορητήρια... Ειλικρινά περιμένω από τον υγιές κομμάτι του δικαστικού κόσμου να μας πει τι πρέπει να κάνουμε... Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    11. Συγγνωμη, αλλα ειστε ενας κλασικα παραπονουμενος πολιτης, που δεν ξερετι τι σας φταιει.
      Αν ολα αυτα τα χρονια, αντι να κανετε ασκοπες μυνησεις στα ποινικα δικαστηρια, ειχατε ασκησει τις καταλληλες προσφυγες στα διοικητικα δικαστηρια (ΙΙαποζημιωσης, υποχρεωσης του δημου προς παραλειψη ή ενεργεια) πιθανως θα ειχατε ηδη δικαιωθει.
      αντ' αυτου εσεις οι ιδιοι στραφηκατε σε αδοκιμο μεσο (μυνησεις!!), ξεχνωντας ή αγνοωντας οτι η ποινικη καταδικη εχει πολυ αυστηρες προϋποθεσεις, που συνηθως σε τετοια ζητηματα δεν συντρεχουν (αν μετα απο μη ασκηση αναιρεσης, που σημαινει οτι η κριση επικυρωθηκε με το ανωτατο τροπο σκεφτεστε ακομα αγωγες κακοδικιας, κατι δεν παει καλα).
      Γι' αυτο πατε βρειτε καποιον δικηγορο αρμοδιο στα διοικητικα θεματα, καντε εκει τα καταλληλα ενδικα βοηθηματα, και ξεχαστε τις μυνησεις!!!

      ΥΓ Δεν υπαρχει περιπτωση 1 στο εκατομυριο δικαστης να διαπλεκει με δημο.. ενταξει, ημαρτον... με δημαρχο???

      Διαγραφή
  3. Η έμφαση και η συνεχής και εξαντλητική αναφορά και πρεμούρα στο ζήτημα της επιθεώρησης των δικαστών, που αποτελεί ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα, οδηγεί στη μείωση της ελευθερίας του δικαστή. Πολλές από τις προτάσεις, που διαβάζουμε κινούνται στα όρια ελέγχου ακόμη και της ουσιαστικής κρίσης!!! Ας αφήσουμε ατραπούς, που θέτουν σε κίνδυνο τη Δικαιοσύνη. Ας μη δημιουργούμε στον πολίτη την εικόνα ενός δικαστή, που ελέγχεται. Μια χαρά λειτουργούν τα θεσμικά όργανα. Η αδυναμία της ανθρώπινης φύσης είναι δεδομένη, ουδείς τέλειος και αρνητικές στιγμές πάντοτε θα υπάρχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα!

      Διαγραφή
    2. ''Ας αφήσουμε ατραπούς, που θέτουν σε κίνδυνο τη Δικαιοσύνη."
      @Την παραινεση -για να εχει νοημα και σκοπο-οφειλετε να την απευθυνετε σε οσους απο τους συναδελφους σας με τις ενεργειες τους και τις παραλειψεις τους κατα την τελεση των εκ της Πολιτειας σε αυτους ανατεθεντων καθηκοντων , θέτουν σε κίνδυνο τη Δικαιοσύνη και οχι στους συζητητες εδω,επιδη δεν ειναι αυτοι που θετουν τη Δικαιοσύνη σε κίνδυνο .ΟΙ ''ΑΛΛΟΙ'' ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΟΜΗΜΑΤΟΣ,που αναφερετε !
      ''Ας μη δημιουργούμε στον πολίτη την εικόνα ενός δικαστή, που ελέγχεται''
      @Ο Πολιτης εχει να σας απαντησει τα εξης:Να μην κοπτεστε για την ''εικονα'' ,για την πραγματικοτητα να κοπτεστε .Διοτι εαν η πραγματικοτητα του ειναι αψεγαδιαστη,τοτε η ''εικονα'' του δεν κινδυνευει απο παραμορφωση!
      .'' Μια χαρά λειτουργούν τα θεσμικά όργανα. Η αδυναμία της ανθρώπινης φύσης είναι δεδομένη...''
      @..Ποσο μαλλον οταν αυτη εντοπιζεται στην ..ελαστικοτητα ηθους,αδυναμια που απεμπολει τα παντα ,που ισοπεδωνει ολες τις Αξιες και τους Ορκους .

      ''...ουδείς τέλειος και αρνητικές στιγμές πάντοτε θα υπάρχουν.''
      @Ωραια τα λετε!Λαμπρα! Αρα μπορει αυτο να το επικαλεΙται και καθε κατηγορουμενος στην απολογια του ενωπιον Δικαστηριου και θα αθωωνεται.Θα ξεμπερδευει με τα αδικηματα που εχει διαπραξει.Χαρας Ευαγγελιον για τους ...ατελεις πολιτες αυτης της χωρας!
      '..'και αρνητικές στιγμές πάντοτε θα υπάρχουν''
      @ ..ε ναι!Τωρα αν αυτες τις ''αρνητικες τους στιγμες'' ,καλουνται να τις ''πληρωσουν '' τριτοι ,τι τους/σας νοιαζει αυτους/εσας... σαμπως αυτοι/εσεις οι ιδιοι θα καταβαλλουν/ετε το κοστος των ''αρνητικων ..στιγμων ''σας;..Ε οχι βεβαια!
      Και οπως ελεγε και η μανουλα μου,ελαφρυ το χωμα που την σκεπαζει:''παιδακι μου,πεντε ξυλιες σε ξενο ...κεφαλι,πονανε;ΔΕΝ ΠΟΝΑΝΕ''!


      Διαγραφή
  4. Ανώνυμε της 10ης Απριλίου 2014 10:07 μμ αν κατάλαβα καλά κρίνεις την κρίση συναδέλφων σου που δικαίωσαν εργαζόμενους stage και λές ευθέως οτι το έκαναν για να γίνουν αρεστοί στους δικηγόρους;; Με ποιά ακριβώς γνώση το λές αυτό; Διάβασες τα δικόγραφα; Δεν έχω δικάσει τέτοιες υποθέσεις αλλά δεν δέχομαι να αφήνονται υπόνοιες για συναδέλφους όσον αφορά την κρίση τους. Δεν είμαστε πρόβατα κύριε/α μου.Και η δικαιοσύνη δεν είναι μαντρί, ούτε στρατός. Αν έσφαλαν οι συνάδελφοι στην ουσιαστική κρίση τους ευτυχώς υπάρχουν αρμόδιοι να αποφανθούν με νομικά επιχειρήματα και όχι με αερολογίες και υπόνοιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οι συναδελφοι που δικαιωσαν εργαζομενους stage το εκαναν κοντρα σε αποφασεις Ολομελειας ΑΠ...
      αυτο αρκει ή οχι??
      δηλαδη οτι καποιος παει κοντρα σε αποφαση ολομελειας ΑΠ δεν υπαρχει θεμα..
      οτι καποιος ειναι δικαστης χωρις καθυστερηση, ειναι αποδειξη οτι ξεπεταει τις αποφασεις, και εχει υποπτες σχεσεις με δικηγορους, εδω οντως υπαρχει τεραστιο θεμα...
      no comment

      Διαγραφή
    2. Β2 τμημα του Αρειου πάγου 885/2014 απόφαση. Η απάντησή σας.

      Διαγραφή
  5. Συνάδελφοι μην ξεχνιόμαστε! ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σκηνικό... Σπίτι έλληνα δικαστή.. Δικοηραφίες παντού..Ξαφνικά ακούγεται χτύπημα στην εξώπορτα. Τακ τακ τακ.. "Μπαμπά, μπαμπάκα!". ¨Ορίστε παιδί μου". "Κάποιος χτυπάει την πόρτα". "Ποιός, ποιός είναι;;". "Εγώ είμαι η εκκρεμότητα που έχειειειςςς. Θα μεγαλώσω άμα δεν προσέχειειειςςς. Σε περιμένουν κι άλλες στη θυριδαααα..Δούλευε νυχθημερόν Βρασίδααα"..(όνομα τυχαίο). Άντε και Καλό Πάσχα συνάδελφοι! Θα ζησ' του ζωντανό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλεόβουλος Βάνιας27 Απριλίου 2014 στις 11:52 μ.μ.

      Αυτό που γράφεις, ανώνυμε "μπαμπάκα" της 15Απρ2014/6:26μμ, ποια σχέση έχει με το θέμα του δημοσιεύματος; Όταν αποφάσισες να γίνεις δικαστής, από κανένα δεν άκουσες για τον τρόπο της δουλειάς τους; Ήρθες για να "λειτουργήσεις" τον ελληνικό λαό που σε πληρώνει ή για να τον δουλεύεις στο "ρελαντί", έχοντας αποδοχές δυόμισι φορές μεγαλύτερες από τους άλλους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, με τα ιδια χρόνια υπηρεσίας;

      Διαγραφή
    2. Πως φαίνεται οτι είσαι εκτός τόπου και χρόνου Βάνια και μάλιστα οτι δεν είσαι δικαστής. Το να προσπαθεί κάποιος να κάνει τους άλλους να γελάσει το χειλάκι τους είναι ολέθριο ατόπημα για εσένα. Όσο για το ότι δεν είσαι δικαστής το καταλάβαμε επειδή αποκαλείς τον "μπαμπάκα" υπάλληλο κι όχι λειτουργό. Αλλιώς θα γνώριζες ότι ούτε διακοπές κάνουν οι δικαστές, ούτε άδειες παίρνουν από τη σημαία! Όσο για το κείμενο που τόσο πολύ σε πείραξε μάλλον δεν είδες ούτε την ημερομηνία, ούτε την ευχή στο τέλος και ούτε καν κατάλαβες γιατί γράφτηκε από τον/την ανώνυμο/η. Έχεις δίκιο.Το πνεύμα του κειμένου ΜΟΝΟ δικαστής θα το καταλάβαινε.

      Διαγραφή
    3. Ο Βάνιας πρέπει επειγόντος να διαβάσει το "ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ", ειδικά το σημείο που αναφέρεται στον Αριστοφάνη.

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος11 Απριλίου 2014 - 10:21 μ.μ.είπε:
    "οι συναδελφοι που δικαιωσαν εργαζομενους stage το εκαναν κοντρα σε αποφασεις Ολομελειας ΑΠ...
    αυτο αρκει ή οχι??"

    ΟΧΙ! Προφανώς ΟΧΙ!
    Αυτό (ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ) δεν αρκεί...
    (Τα παραπάνω, χωρίς να τοποθετούμαι επί της ουσίας του σχετικού ζητήματος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χριστόφορος Ιωάννου17 Απριλίου 2014 στις 7:13 μ.μ.

    Παιδιά, αντί να ξιφουλκείτε για καλούς και μέτριους δικαστές, δεν γράφετε κάποια γνώμη για τα άλλα ζητήματα που θίγει το δημοσίευμα; Σοβαρές προτάσεις, με λιτό και τεκμηριωμένο τρόπο. Μήπως και αξιοποιηθούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά οι απόψεις του Αρεοπαγίτη ορθότατες. Συνετές και ρεαλιστικές σκέψεις. Μακάρι να γινόταν από τους ίδιους τους δικαστές ένας χάρτης με προτάσεις για τη βελτίωση της δικαιοσύνης στη χώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σας ''διαβασα'' απαξαπαντες μετα ιδιαιτερας προσοχης και επιμελειας,αξιοτιμοι/ες κυριοι/ες!Ομως αυτο που προσεξα και επεσημανα ειναι η ..δυστοκια σας αφενος να μιλησετε ανοιχτα ,να παραδεχθειτε το ,τοις πασι γνωστο(η κοινωνια βοα και υποφερει ), νοσηρο φαινομενο ''δημοσιες σχεσεις'' του κλαδου και του ευρυτερου χωρου της Δικαιοσυνης και αφετερου να το στηλιτευσετε και να αναλαβετε δραση για την καταπολεμηση του!Την ΕΞΑΛΕΙΨΗ του! Ο χωρος της Δικαιοσυνης ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ να εξυγιανθει!Θα σας υπενθυμισω οτι ΔΕΝ προκειται για το σπιτι σας ,δεν ειστε ουτε ιδιοκτητες ουτε καν οικοδεσποτες του !Ειστε εμμισθοι εποπτες/φυλακες της ορθης λειτουργιας του Οικου της Νεμεσης και σας εχει επιλεξει ο ελληνικος λαος(εμπιστευομενος ),προκειμενου να απονεμετε ΔΙΚΑΙΟ και εχετε υποχρεωση(απαξαπαντες ) να τοΝ περιφρουρειτε,να τον προασπιζεστε ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ!!!!!Και κυριως με ΣΘΕΝΟΣ!
    Δεν μπορειτε ΚΑΙ ουτε επιτρεπεται να μενετε (μονον) στην νομικη επαρκεια η ανεπαρκεια ενος συναδελφου σας αλλα θα πρεπει να εξεταζετε και να σας απασχολει ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ η ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ,η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ,ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ,η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ!!!
    Τι να τον κανει ,κυριοι, ο πολιτης που ψαχνει να βρει το Δικιο του,τον ικανο Δικαστη ,οταν αυτος ειναι αργυρωνητος η δημσιοσχεσιτης η ακομα-ακομα και φοβισμενο ανθρωπακι; ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ;Σας απασχολει εστω και στο ελαχιστο;Τοτε γιατι ΔΕΝ προβαινετε σε σχετικες καταγγελιες ;ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ! ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΕΣ!Δεν γνωριζετε τιποτα περι τετοιων συναδελφων σας;Δεν σας εχει υποπεσει τιποτα απο τα ανωτερω στην αντιληψη;
    Και στο κατω-κατω,ακομα και αν ειστε αδιαφοροι για τους θιγομενους πολιτες,που μετατρεπονται σε ΘΥΜΑΤΑ των ανω,πως ανεχεστε εσεις ως εντιμοι ανθρωποι ,να συνευρισκεστε ,να συνεχεστε,να συνδιαλεγεστε και να συναγελαζεστ επαγγελματικα με ανθρωπους που εχουν ελλειμμα Τιμης ,που ΥΠΟΒΙΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΣΑΣ με αποτελεσμα να χανει τον ΠΡΟΣΗΚΟΝΤΑ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ;Γιατι εσεις δεν γινεστε αυτοκλητοι και αυτοδικαια συμπαραστατες των πολιτων οταν αυτοι υφιστανται τις ΑΔΙΚΙΕΣ (βλ. εν τη ουσια :την βια) συναδελφων σας;;;;
    Πως συμβαινει να μενετε αδιαφοροι,αμετοχοι (στην καλυτερη περιπτωση ,γιατι στη χειροτερη παρατηρειται ακομα και εχθρικη μεταλλαξη),οταν ο πολιτης προσπαθει να αμυνθει απευθυνομενος νομιμως;;;
    Επιτρεπετε ;ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ!ΟΥΤΕ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ απο Δικαστικους λειτουργους!Απο Θεραποντες της Νεμεσης !Λυπουμαι και ως Πολιτης ειλικρινως θλιβομαι ,που επρεπε να κανω αυτες τις διαπιστωσεις!
    Λυπουμαι βαθυτατα,που οτι με παθος υπερασπιστηκα(ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ/ΠΑΤΡΙΔΑ) ,τιμησα(ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ),πιστεψα(ΚΑΛΟ Κ'ΑΓΑΘΟΝ) και εμπιστευθηκα(ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ) ΣΩΡΙΑΣΤΗΚΑΝ εμπρος μου σαν χαρτινος πυργος,γιατι ''καποιοι'' ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΑ αφεθηκαν (και αφηνονται ) ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ και τα υπεσκαψαν,τα υπονομευσαν και τα λεηλατησαν !!
    Και οι ...''αυτοπτες μαρτυρες'' να σφυρανε αδιαφορα...
    ΑΥΤΑ ΕΙΧΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ!Ξερω οτι ακουτε αλλα ειστε βεβαιοι οτι μπορειτε και να αφουγκραζεστε ; Το ευχομαι !ΤΟ ΕΛΠΙΖΩ
    Ευχαριστω για την προσοχη σας αλλα πολυ θα εκτιμουσαμε οι πολιτες , την ενεργο συμμετοχη σας στην παταξη της διαφθορας στους κολπους της Δικαιοσυνης!ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ και Αποκαταστατηστε την !Ανορθωστε την στο βαθρο της! !Εκει ειναι η θεση της!ΨΗΛΑ!...Και οχι ''στα πατωματα'' ...
    Κ.Λ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλλη θεότητα η Νέμεσις και άλλη η Θέμιδα. Η πρώτη απέδιδε τη Θεία Δίκη...Και ως προς αυτήν είμαι καθ'ύλην αναρμόδια να την αποδώσω. Πάντα φιλικά..Και Καλά Χριστούγεννα.

      Διαγραφή
  11. Συντασσομαι αναφανδον με τις επισημανσεις τηςεισηγηση του κ. Κοσμιδη.Τις επικροτω και επαυξανω .
    Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ δε,των προτασεων του σιγουρα αγει σε επιλυση των ολο και αυξανομενα συσσωρευομενων προβληματων και θα συνεισφερει στην αποδοση των Δικαστικων Λειτουργων

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε, αναφορικά με τα σχόλια που δημοσιεύονται ότι:
1) Δε θα δημοσιεύονται δυσφημιστικά και εξυβριστικά σχόλια
2) Δε θα δημοσιεύονται ΑΣΧΕΤΑ σχόλια σε ΑΣΧΕΤΕΣ αναρτήσεις
3) Δε θα δημοσιεύονται επαναλαμβανόμενα σχόλια στην ίδια ανάρτηση
4) Δε θα δημοσιεύονται σχόλια σε Greeklish


5) Σχόλια σε ενυπόγραφα άρθρα θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.
6) Σχόλια σε ενυπόγραφο σχόλιο θα δημοσιεύονται μόνον εφόσον και αυτά είναι ενυπόγραφα.

7) ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ "ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ"


Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ